وعده های مادی قرآن برای آغاز مسیر انسان به سمت خدا است

برخی حسن و قبح اخلاقی را بی ریشه و اعتباری می دانند که این نظریه منشا اختلافات بزرگی شده است.

قضایای اخلاقی در ظاهر ملاک برهانی ندارد اما قیود خفیه ای دارند که ناشی از ملاک های عقلانی است و نتیجه آن برهانی است.

علت وعده های الهی که در قرآن آمده چیست؟

خصلت انسان طوری است که تا میل به انجام کاری نداشته باشد آن را انجام نمی دهد، خداوند لذت های پیش روی بشر را بدین منظور وعده می دهد که انگیزه ای برای انسان ایجاد کند.

رسیدن به نعمت های بهشتی هدف نیست

یکی از دلایلی که برای این پرسش مطرح شده است این است که چون درک درجات بالای انسانی در آغاز راه برای انسان سخت است، برای ایجاد انگیزه و حرکت دادن انسان همین وعده های ملموس کفایت می کند.

لَهُمْ مَا یَشَاءُونَ فِیهَا وَ لَدَیْنَا مَزِیدٌ : خدا بیش از آنچه که وعده داده است خواهد بخشید ولی انسان قادر به درک آن نعمت ها نیست.

وعده های قرآن بر اساس مخاطب متغییر است

درختان انبوه که رود ها از زیر آن جاری است و خوراکی های لذیذ را برای عده ای وعده می دهد در سطح بالاتری هم می فرماید « إِلاَّ ابْتِغَاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلَى‌ »: یعنی کسانی که انفاق می کنند و کارهای خیر انجام می دهند تنها خشنودی و رضایت پروردگار را می خواهند.

وعده های خدا در قرآن

خداوند با توجّه به نیازهای بشر و با در نظر گرفتن شرایط زمان و مکان بندگان، به آنها وعده هایی داده است که قرآن با توجّه به آثار تربیتی این وعده ها و به تناسب شرایط مسلمان به نقل این وعده ها و وعده هایی که خداوند به مسلمانان داده است پرداخته که مهمترین آنها را ذکر می نماییم:

وعده مغفرت و أجر عظیم

یکی از وعده هایی که خداوند به مۆمنین داده است، وعده مغفرت و أجر عظیم می باشد، قرآن در این باره می فرماید:

« وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَ أَجْرٌ عَظِیم‏ »[ مائده/9]

«خداوند، به آنها كه ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند، وعده آمرزش و پاداش عظیمى داده است »

وعده معاد و قیامت

بیشترین و مهمترین وعده هایی که خداوند به بندگان داده است وعده هایی است که مربوط به مسأله روز جزا و یقینی و قریب الوقوع بودن آن می باشد:

«إِلَیْهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِیعاً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا إِنَّهُ یَبْدَۆُا الْخَلْقَ ثُمَّ یُعِیدُه‏...»[ یونس‏/4]

«بازگشت همه شما بسوى اوست! خداوند وعده حقّى فرموده او آفرینش را آغاز مى‏كند...»

وعده بهشت و نعمت های بهشتی

از دیگر وعده هایی که در قرآن بسیار به چشم می خورد آیاتی است که بهشت و نعمت های آن را به مۆمنین، وعده و بشارت می دهد:

«وَ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِینَ فِیها أَبَداً وَعْدَ اللَّهِ حَقًّا وَ مَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِیلاً »[ نساء/122]

«و كسانى كه ایمان آورده‏اند و اعمال صالح انجام داده‏اند، بزودى آن را در باغ هایى از بهشت وارد مى‏كنیم‏...وعده حق خداوند است و كیست كه در گفتار و وعده‏هایش، از خدا صادق تر باشد؟»

خداوند در این آیه به کسانی که در اثر ایمان به آفریدگار از تمایلات نفسانی پرهیز نموده و منحرف نگشتند بهشت هایی با اوصاف گوناگون را وعده داده و بر حتمی بودن این وعده تأکید نموده است و از این طریق آنها را به انجام أعمال صالح تشویق و ترغیب نموده است.[حسینی همدانی، سیدمحمدحسین؛ انوار درخشان، تحقیق: بهبودی، محمدباقر، تهران، کتابفروشی لطفی، 1404ق، اول، ج‏4، ص 217]

وعده جهنّم و عذاب های جاودانه

خداوند همانگونه که به انسان وعده بهشت داده است، به آنها وعده عذاب نیز داده تا بدانند که همه اعمال آنها ثبت و محاسبه شده و لذا مجاز به انجام هر کاری نیستند:

«وَ إِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِینَ ‏»[ حجر/43 و 44] : «و دوزخ، میعادگاه همه آنهاست..‏»

وعده خلافت در زمین

یکی از وعده هایی که خداوند به مۆمنین داده است وعده حکمرانی در زمین است:

«وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذِینَ مِنْ قَبْلِهِم‏»[ نور/55]

«خداوند به كسانى از شما كه ایمان آورده و كارهاى شایسته انجام داده‏اند وعده مى‏دهد كه قطعاً آنان را حكمران روى زمین خواهد كرد، همان گونه كه به پیشینیان آنها خلافت روى زمین را بخشید...»

مفسرین در تفسیر این آیه احتمالات زیادی را بررسی نموده اند، امّا آنچه مهم به نظر می رسد این است کهخداوند به مۆمنینی که دارای اعمال صالحه هستند وعده مى‏دهد كه به زودى جامعه صالحى مخصوص به خودشان برایشان درست مى‏كند و زمین را در اختیارشان مى‏گذارد و دینشان را در زمین متمكن مى‏سازد، و امنیت را جایگزین ترسى كه داشتند مى‏كند، امنیتى كه دیگر از منافقین و كید آنان، و از كفار و جلوگیری هایشان بیمى نداشته باشند، خداوند را آزادانه عبادت كنند، و چیزى را شریك او قرار ندهند.[ ترجمه المیزان، ج‏15، ص 209]

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: